Beter goed gejat, dan slecht bedacht

Het liefst ben je natuurlijk ongelooflijk origineel en uniek. En leg je een tuin aan waar iedereen steil van achterover slaat. Helaas, dat is maar weinigen gegeven. Is dat erg? Nee hoor. Beter goed gejat dan slecht bedacht, daar is niks mis mee. Zelfs de grootste kunstenaars ‘leenden’ van hun voorbeelden. Ook de mooiste tuinen zijn ontworpen op basis van voorgangers of medetuiniers. Er zijn nou eenmaal altijd mensen voor je of naast je, die iets al hebben gedaan of bedacht. Het is de kunst je eigen draai eraan te geven of een variant te bedenken die aansluit op jouw tuinomstandigheden, zodat het toch uniek is. Want uiteindelijk geldt dat laatste ‘uniek’ bijna altijd voor iedere tuin.

Toch wel trots op dit deel van mijn ‘wilde’ herfstachtertuin, op de achtergrond de paarse tint van rode kolen, de conifeer is zo bekeken wel massaal aanwezig, dat mag wel wat minder.

Chelseatuin

Een tijdje geleden keek ik een BBC programma waarin een behoorlijk rijk stel een ‘Chelsea Flower’ tuin aanschafte. In de documentaire zag je eerst de spanning van de ontwerper of zijn tuin een prijswinnende werd tijdens deze prestigieuse tuinshow in Londen. De behoorlijk gestressde man liep al bellend heen en weer door het beeld. Deze hoop sloeg over op de kopers. Zij wilden natuurlijk ook graag in het bezit zijn van een onvergetelijke winnaar. Helaas, dat gebeurde niet. De eerste desillusie was een feit. Vervolgens zagen we de verhuizing van de complete tuin naar de nieuwe eigenaars. Het bedrag weet ik helaas niet meer, maar als ik me goed herinner, liep die tuin toch wel ergens in de 80.000 Britse ponden… Toen de tuin in zijn nieuwe omgeving lag, viel het heel erg tegen. Mij als kijker, maar vooral ook de eigenaars van de tuin, ze twijfelden zelfs of dit wel de tuin was die ze gezien hadden.

Desillusie

Hoewel het ontwerp naadloos getransporteerd was, zag het er niet meer zo bijzonder uit als op het tentoonstellingsterrein. En toen waren er nog niet eens een paar jaar weer en wind overheen gegaan… De bezitters vroegen zich hardop af of dit nou wel het geld waard was. Het probleem zat vooral in de omgeving en de rest van de tuin, het omringende landgoed. Om de een of andere reden was er geen match. De magie was verdwenen en de rekening gepeperd. Desillusie nummer twee. Wat ontbrak was de aanpassing naar de specifieke tuin, ligging en omgeving, waardoor er een nieuwe creatie kon ontstaan.

De blauwe tuin in Ruinen van Ter Linden, foto Gert Tabak

Ik schreef al eerder over mijn ’tuin à la Ton’, ik ben beïnvloed door Ter Lindens tuinen. Dit afgelopen jaar ben ik tot de ontdekking gekomen dat mijn borders nog niet genoeg ‘gejat’ zijn om een zelfde soort effect te creëren. En waar zit dat in? Het feestje. Wat bedoel ik daarmee? Ter Linden ontwerpt borders die in één keer hun hoogtepunt bereiken. Denk aan de voorjaarsborder, de blauwe border uit Ruinen en de zonneborder. In mijn borders ga ik nog steeds teveel uit van ‘het alle seizoenen wat’ idee. Nou is dat ook wel logisch, want mijn tuin is best mooi van formaat, maar heeft niet de grootte van De Veenhoop, laat staan die van Ruinen. Maar toch, om meer effect te bereiken moet ik minder gaan voor de spreiding in seizoenen in één stuk border en meer gaan voor de spreiding van seizoenen verdeeld óver de diverse borders.

Een reep tuin redelijk dicht bij huis wordt dan ook onderwerp van aanpassing. Hier moet een feestje gaan komen wat een maand zijn absolute hoogtepunt kent en dan zich terugtrekt achter het podium. Ik hoop jullie in 2016 het resultaat te laten zien…

Schitterend strak eerste stuk tuin, vanaf het terras bij het oude huis De Heerenhof Maastricht

De Heerenhof Maastricht

Een ander stukje goed gejat vormen de buxusbollen bij het grote terras in mijn achtertuin. Ze zijn met mij mee verhuisd naar Hoeven uit Woerden en vormen dicht bij het terras rustpunten. Waar ik dat zag? De heren van De Heerenhof in Maastricht gaven het goede voorbeeld. Helaas kan ik dat niet echt kopiëren, want ik mis het hoogteverschil, maar ik heb er wel mijn eigen variant op bedacht. Sowieso is de Heerenhof een tuin vol inspiratie voor ‘goed gejat’.

De overgang van het buxusgedeelte naar de natuurlijke vijver met weelderige beplanting vond ik ook het ‘jatten’ waard. Achterin bij de grote vijver is mijn tuin een stuk wilder. Dat heeft twee voordelen: door de wilde, hogere beplanting worden uitzaaiende onkruiden vanaf het akkerland en het heermoes [een zeer hardnekkige en taai wortelonkruid, voor die kracht moet je eigenlijk ook bewondering hebben, vindt Romke van der Kaa] bedekt, onzichtbaar gemaakt zonder dat ik doorlopend moet wieden. Het andere voordeel is dat de wybervorm van de vijver, restant van een diagonaal tuinontwerp wordt verdoezeld. Daarom bij deze, zeg ik: Dank heren in het uiterste noorden en zuiden voor jullie opengestelde tuinen, die mij het creatief lenen mogelijk maakten…”

Het wilde gedeelte in mijn achtertuin.

Tip: Januari is wel een hele goede maand om nog eens goed naar je tuin, zowel beplanting als ontwerp te kijken. Je kunt toch niet veel anders doen. Kom je er zelf niet uit, dan zijn er natuurlijk genoeg professionals die je kunnen helpen je droomtuin te realiseren.