Less is more? Overdaad schaadt niet in de voorjaarstuin!

Overdaad schaadt, wie kent de uitdrukking niet. Less is more, net zo iets, en vaak is het waar. Voor het aanplanten van bloembollen gaat het niet op. Heel veel van dezelfde soort geeft een overweldigend effect in je tuin, het grasveld van je gemeente en parken… En  als je kiest voor een overdaad aan kleuren en vormen maakt ook dat in het voorjaar niets uit. Voorkom alleen een heel klein beetje van iets… een paar plukjes krokus in een verder kaal geschoffelde voortuin geeft geen echt wauw gevoel.  Na de grijze, lange, donkere winterdagen verlangen we nog maar een ding: kleur, kleur en nog eens kleur of héééééél veel wit in de vorm van sneeuwklokjes. Of sneeuwklokjes gecombineerd met kleur.

Een prachtig voorbeeld van een explosie van kleur, cyclamen en winterakonieten gecombineerd met sneeuwklokjes. Bron: facebook foto Jacu Hurst photography

In de tuin van Annie Fallinger, allerlei voorjaarsbloeiers en kleur gecombineerd. Het felle roze is van de cyclamen.

Die sneeuwklokjes kun je dus het best planten als ze bloeien of net uitgebloeid zijn. In het groen, zo heet dat. Nu dus, en dat heb ik eigenlijk nooit geweten. De kans dat je veel succes hebt met je keurig verpakte zakje met bolletjes is veel minder groot. Sneeuwklokjes houden van nat, en drogen hangend in zakken in warme winkels te veel uit.  Zo zie je maar weer, nooit te oud om te leren. Dus kocht ik een pol van de gewone sneeuwklok Galanthus Nivalis en splitste deze in een hoop kleine groepjes. Laat, terwijl je dat doet, wat aarde aan de bolletjes hangen.

Een pol sneeuwklokjes ligt klaar om in kleine groepjes verdeeld te worden…

Dit is de manier om zo snel mogelijk een hoop klokjes in je tuin te krijgen. Heb je inmiddels een paar mooie polletjes, dan is het ook zaak om deze op te lichten en te delen en opnieuw uit te planten.  Dat bevordert de groei en de vermeerdering. Kun je nu doen. De middelste bolletjes van de pol verstikken anders en dat moet je dus voorkomen. Sneeuwklokjes houden ervan in het voorjaar zon op hun hoofdjes te hebben en in de zomer een parasolletje in de vorm van struiken en bomen. Het zijn bosbewoners. In het gras kan, maar je moet wel wachten met maaien tot het loof verdroogd en verdord is in dat geval.

Ik heb een prachtige plek voor verwildering in mijn tuin gecreëerd onder onze catalpa. Hier stond een camelia. Hoezo heb je die weggehaald, zo’n prachtige én dure plant?, hoor ik je denken… Het kreng bloeide niet. Ik heb de struik bijna 10 jaar een kans gegeven dat wel te gaan doen, maar ondanks een voorspoedige groei, gebeurde er niets. Er kon niets mis zijn met de grond, de plek en de windrichting, die mogelijkheden had ik inmiddels uitgesloten, dus moest het wel om een niet bloeiende zaailing gaan. En ja, als je pech hebt, koop je zo’n misbaksel. In ons geval, kochten we het huis met twee camelia’s.  En wat heel raar is, die andere tante heeft nu opeens meer knoppen gevormd dan ooit tevoren. Nog niet zoals het hoort, maar een stap in de goede richting. Een gewaarschuwde plant telt voor twee, dat is duidelijk.

Sprookjesachtig mooi, op de voorgrond hamamelis boven een tapijt van boerenkrokussen in de tuin van Marijke van Dijk. Excursie Groei en Bloei Roosendaal

Ik heb dus door de verwijdering van de camelia opeens een prachtige mooie ruimte voor verwildering van bolletjes en andere (stinzen)planten. De sneeuwklokjes en hardroze cyclaam zijn de eersten die een plekje gekregen hebben… De bonte dovenetel zal zich vanzelf gaan vestigen. Onder de hortensia’s in de buurt heeft deze al terrein veroverd. Ik vraag me nu wel af waarom ik ‘ mevrouw, ik wil niet bloeien’ zo lang de tijd gegeven hebt… Soms moet je radicale beslissingen durven nemen.

In de botanische tuinen in Dublin zag het er begin februari zo uit… Een geel tapijtje onder de bomen in het gras.

Mijn winterakonieten blijken lenteakonieten te zijn. Toen ik de hoop op terugkeer al had opgegeven, de muizen en de zandgrond de schuld gevend, staken ze deze week plotsklaps hun bloemetjes uit het zand. En dat terwijl de meeste van hen zich elders in het land al wekenlang lieten zien, getuige alle vrolijke foto’s die op internet voorbij kwamen. Hoe kan dit nou weer? Last van een Brabants kwartiertje? Een zuidelijk, warmbloedig temperament? Een tapijtje vormen ze nog niet… maar wie weet, volgend jaar?!

In plaats van de traditionele viooltjes voor een romantische tuintafel. Gezien in de tuin van Annie Fallinger Dordrecht

Tip: gebruik sneeuwklokjes ook eens op de tuintafel. In combinatie met andere bloembolletjes of gewoon een hele pot vol. Wie veel langer van sneeuwklokjes wil genieten moet op zoek naar soorten die eerder of later bloeien dan nivalis. Sneeuwklokjeskoningin en beheerder van de nationale Galanthus collectie in Dordrecht, Annie Fallinger, vertelde me dat je sneeuwklokjes kunt hebben in je tuin vanaf november tot en met maart/april. Even zoeken naar de juiste soorten en die zijn niet allemaal explosief duur zoals hele bijzondere kunnen zijn… Er worden tot en met april sneeuwklokjes in het groen aangeboden. Ook via internet te bestellen en thuis te bezorgen.

Vroeg bloeiende bolletjes zijn belangrijk voor de wakker geworden bijen, hommels, zweefvliegen, etc. op zoek naar voedsel.

Lees ook Kleine bolletjes imponeren in de border

Direct terug naar Home