Een bloementuin vol nieuwe journalisten, diploma uitreiking op de Fontys Hogeschool voor journalistiek

Afgelopen donderdag was het weer zover: zo’n zestig geslaagden verlieten de Fontys Hogeschool voor Journalistiek met hun felbegeerde en welverdiende diploma. En dan staan ze er zoals altijd: mijn collega’s als een tableaux vivant tegen de achtergrond van de aula. Met een gevoel van trots, vertedering, opluchting en weemoed, opnieuw een jaar voorbij. Want ze verlaten de school waar wij, hun docenten, coaches, soms angels, horzels, soms reddende engelen, de afgelopen jaren een band met hen hebben opgebouwd. Hopelijk zij ook met ons en al de andere medewerkers van onze school. Een aantal jaren geleden kwamen ze bij ons binnen, net van de middelbare school, bepakt met kampspullen, de een onzeker, de ander vol bravoure zijn of haar onzekerheid verbergend. Allemaal vol verwachting uitkijkend naar de studie van hun keuze en het leven als student.

Planten zijn net mensen

Jaren geleden, in één van zijn allereerste boeken schreef Romke van der Kaa over planten als mensen. Je hebt in de plantenwereld bijvoorbeeld leuners, steuners, kreuners en muurbloempjes. Als kweker en tuinier observeer je je planten hoe ze groeien, zich ontwikkelen, welke kwaliteiten ze hebben of ze in de zon of de schaduw het best gedijen. Op zijn eigen humoristische wijze was het zo beeldend beschreven dat ik met een glimlach om mijn mond de planten voor me zag en de karaktereigenschappen herkende in mijn eigen tuin. Het deed me ook radicaal besluiten de ridderspoor definitief gedag te zeggen. Prachtig, maar zo kwetsbaar voor wind en regen, een hanger, te afhankelijk van de perfecte omstandigheden.

Docenten en kwekers, er zijn overeenkomsten

Je voelt je als docent een beetje als zo’n kweker en tuinier. Er komt een diversiteit aan planten binnen. Je moet de karaktereigenschappen ontdekken en de kwaliteiten, welke aarde is het best om ze te laten gedijen. En geloof me maar lieve ouders van onze afgestudeerden, we koesteren ze, al lijkt voor jullie zo’n school een soort van blackbox. Je zoon of dochter gaat er naar toe en je bent het zicht kwijt op wat er allemaal gebeurt en hoe het hem of haar vergaat, afhankelijk van informatie die door je kind verstrekt wordt. En wij docenten zullen vast wel eens negatief over de tafel zijn gegaan, zo realistisch zijn we wel. Sommigen laten niet na om een en ander via twitter te laten weten. Maar wat jullie niet zien of kunnen weten, is hoe al deze docenten en medewerkers van de FHJ zich verbonden voelen met deze journalisten in de dop.

Iedere bloem is anders en uniek 

Een bemoedigend woord en een luisterend oor. Als ‘kwekers’ willen we dat deze planten floreren, dat ze groeien en bloeien, sterk en gezond. Opgewassen tegen wat komen gaat. En net als in de natuur zijn er vele varianten op het thema journalist. Sommigen hebben een specialisme: sport, paarden, mode maar ook China, Midden-Oosten, anderen kiezen voor eindredactie of bedrijfsjournalistiek. Geen bloem hetzelfde. Ook bij ons de sterken, de opvallenden en blikvangers, de muurbloemen, de grote verrassingen en zij die het fundament van een redactie zullen gaan vormen. Onopvallend misschien maar zonder hen heeft de tuin geen ziel meer. Wij blijven achter, en maken ons op voor een nieuw seizoen, een volgende herfst, winter en lente, met een nieuwe lading veel belovend kweekgoed. Het ritme van een school, het heeft de nodige overeenkomsten met een tuinseizoen, herhalend, maar toch altijd anders. Aanpassingen waar nodig, soms al werkend, maar ook radicaal op basis van een nieuw ontwerp. Onze school is niet perfect, bestaat er een probleemloze tuin?

Tilburgse roots

Gestart in goede aarde, ook al is het niet altijd direct duidelijk voor een student, maar mogen die wortels in Tilburg, zorgvuldig bemest en begoten, de basis vormen van een verdere groei en ontwikkeling in het open veld in weer en wind, dat wens ik de kersverse journalisten toe en mijn collega’s een welverdiende vakantie…

  De bovenste foto is gemaakt in Jakobstuin, tevens Bed and Breakfast De Coulisse. De overige drie foto’s zijn eind juni gemaakt in de Heemtuin Rucphen, diverse bloemenweides. De korenbloemen zijn gefotografeerd in het Akkerveld in de Heemtuin tussen de korenhalmen.

Direct terug naar home