Bollen planten, een pleidooi voor narcissen, een bijzonder tulpje en druifhyacint

Het voelde vreemd de afgelopen tropische week: een blogbericht schrijven over het planten van bollen. Met 30° op de teller, 20° in de nacht en de tropische planten in de tuin op hun best lijkt een herfstonderwerp als bloembollen ver weg. Toch bestoken prachtige folders van bollenkwekers me al enige tijd. En als ik naast de, door gebrek aan water, verdorde Astilbe de eerste blaadjes van de winter bloeiende Cyclamen coum ontdek, is duidelijk dat het onderwerp niet langer in de wachtmap van de computer kan blijven.  Ook de sprietjes van blauwe druifjes steken uit de grond. Ze zaaien zich kwistig uit in het tuinsplitterras. Vorig voorjaar heb ik een aantal bollen uitgeprobeerd. Ik breng ze nu graag onder je aandacht. Het selecteren van de benodigde bollenfoto’s gisteravond bracht de juiste mood:

blij om wat is geweest en ik kijk uit naar wat komt.

Een drietal narcissen onder de loep

Narcissen; lomp, knalgeel en gewoontjes is hun imago. Maar er zijn zulke prachtige variëteiten te koop! Het voordeel van narcissen is dat deze eenmaal goed geplant zich min of meer gedragen als een vaste plant. Komen ieder jaar trouw op, en je mag ook op uitbreiding rekenen. Een aantal soorten is vraat resistent, sommige bollenkwekers melden het in de catalogus erbij. Zo ben je beter verzekerd van terugkeer. De witbloeiende narcis is al een tijdje populair: Thalia bijvoorbeeld. Zelf vind ik de kleinere Tresamble fraaier. 30 cm hoog. De zeer zachtgele klok met wit randje kleurt langzaam naar wit. Alles net subtieler dan Thalia, die mooi maar wel heel erg wit is.

Narcis tresamble, wit….kleine zusje van Thalia

Sir Winston Churchill gecombineerd met het verderop beschreven narcisje Hawera en akelei.

Van harte aanbevolen: sir Winston Churchill, lieflijk en lekker geurend

Echt verliefd werd ik op Sir Winston Churchill. Meerdere stengels aan een bol, verrukkelijke geur, fijntjes en elegant. bloeitijd april en 40/50 cm hoog. Niets herinnert mij aan de naamgever: de wat dikke, soms stuurskijkende Churchill die met zijn eeuwige sigaar een heel ander luchtje om zich heen moet hebben gehad. Kan het zijn dat de reden de eigele kern van de bloem is, die in de verste verte iets weg heeft van een sigaar? Heeft een zonnige standplaats nodig om probleemloos terug te keren. Ik kijk ernaar uit. Als je maar één soort narcis in je tuin wil planten, kies dan deze.

Ik noteerde de naam van Hawera toen ik dit narcisje voor het eerst bij een tuinvriendin in een pot zag:

narcis Hawera gecombineerd met blauwe violen, op de achtergrond een oranje papavertje

Wat een schatje. Nu heb ik toch iets met citroengeel, omdat het bij zoveel past. En dat blijkt ook met dit narcisje zo te zijn. Zo past het bij andere narcissen, de witte en zacht gele, het blauw van blauwe druifjes en vergeet me nietjes vind ik er ook erg mooi bij. Maar ook het oranje/roze van mijn bladverliezende azalea’s. Het is een introductie uit Nieuw-Zeeland (1938). Kan in de zon en halfschaduw, bloeit in april/mei en wordt zo’n 20 cm hoog. Het verwildert en keert terug maar houdt wel van een voedzame bodem. Even afwachten dus, wat het op mijn zand doet. De bolletjes zijn gelukkig niet duur, dus aanvullen is geen probleem. En zoals al gezegd mooi in de pot! Het combineert ook fraai met lila en dat geeft gelijk een bruggetje naar een geweldig tulpje, te combineren met Hawera. Je kunt het als een vaste tulp beschouwen vanwege het alsmaar terugkeren, groter dan de meeste wilde tulpjes: Tulipa Bakeri Lilac Wonder. En dat is het, dat laatste, een wondertje.

In de picture: Tulipa bakeri Lilac Wonder

Tulipa Bakeri Lilac Wonder

Het zacht lila rose tulpje spert zich wagenwijd open in de volle zon en heeft dan een duidelijk geel hart. Het tulpje keert zonder veel zorgen al een aantal jaren trouw terug op mijn zandbodem. Dit tulpje staat graag op een warme, zonnige plek. Logisch als je de Griekse wortels van het bolletje kent; afkomstig van en inheems op Kreta. Op warme hellingen tussen de 600 en 2000 m voelt het zich thuis.

Avond in mei: narcis Thalia en Tulipa bakeri Lilac Wonder

Om de trilogie compleet te maken, combineer Hawera  en Lilac wonder met Muscari latifolium (breedbladige druifhyacint) Groter dan blauwe druifjes en wat een prachtig blauw. Het lijkt getooid met een parmantig kuifje door het kleurverschil. Bloeit heel lang. Ik zag  het voor de eerste keer verwilderd in een Tilburgse  groenstrook. Ik combineerde het met narcis Thalia, indianenbloem/camassia en Hawera.

Foto: www.fluwel.nl, muscari latifolium

Als je nu nog geen zin hebt in bollen planten….  hier een combinatie van  Spaanse bluebells, narcis hawera middenin en Tulp La Belle Epoque. Lees meer over verwilderingsbollen. Bloembollen mixen en matchen. Zit jouw narcis er niet tussen? Er zijn nog  honderden soorten.

Leuke weetjes over de narcis:

De narcis dankt zijn naam aan de ijdele Narcissus, die zijn tijd spendeerde met kijken naar zijn spiegelbeeld in het water. Ondertussen kwijnde zijn geliefde weg. In de neergaande klokken van de bloem kun je zijn gebogen hoofd herkennen. Wij associëren de plant dan ook met zelfzuchtig en egoïstisch. In het oosten denkt men er anders over daar sturen van elkaar gescheiden geliefden narcissen om hun liefde te betuigen  en de pijn te verzachten. Misschien een leuk idee voor het komende voorjaar: laat narcissen bezorgen bij personen waar je van houdt, maar die ver weg van je wonen. Of  laat narcissenbollen  bezorgen in het najaar. Zodat je geliefden ieder voorjaar  aan je denken.  De Engelse naam is daffodils, daar klinkt de ijdele Narcissus tenminste niet in door.