Let op de kleintjes, miniatuurbollen: overtuigen in de voorjaarsborder
Kleine bolletjes die mogen verwilderen, een keer planten en jarenlang plezier. In Woerden had ik in de tuin anemoontjes en aconieten. Ieder jaar stond ik versteld van het effect van deze ukkies. Als ze het naar hun zin hebben, komen ze elk voorjaar met steeds meer terug en je hebt er geen omkijken naar. In mijn tuinblad las ik afgelopen maand over een natuurlijke grote tuin waar de voorjaarsbollen achterin de tuin te vinden zijn en de kleur vlak bij het huis later volgt. Zo’n aanplant, dat begrijp ik nou niet. Dicht bij het huis en terras plant ik juist de meeste voorjaarsbollen en vroegbloeiende planten, zoals de helleborus. Immers, als je pech hebt, zul je lang vanuit het huis in je tuin kijken omdat het nog te koud is om buiten te zitten. Denk aan het voorjaar van 2013. Naast de bekende crocussen en sneeuwklokjes is er veel meer op de markt.
Nu op je lijstje zetten, vanaf september planten
Een heleboel van die kleintjes staan dus in zicht vanuit het raam. Ook in een pot heb ik kleine tulpjes gestopt. Een paar favorieten:
Aconieten, hardgeel, een echte voorjaarskleur. Kunnen een tapijtje gaan vormen van kleur.
Prachtig schitterend blauw: scilla seberica, doet het ook goed in de (half)schaduw. Komt trouw terug.
Anemoontjes, in paars, lila, wit te krijgen. Een zak vol kleur. Voor je ze plant, de bolletjes een nachtje laten weken, dan lopen ze beter uit. Vanaf augustus/september weer te koop.
Blauwe druifjes zijn natuurlijk heel bekend. Ze worden volop in potjes verkocht om binnen te zetten. Maar ook in de tuin mogen ze niet ontbreken. Je hebt er eigenlijk nooit teveel van. Altijd een goede onderbeplanting voor struiken, die hun blad verliezen. De potjes, die je koopt voor binnen, kunnen vervolgens naar buiten. Met blad en al ingraven, of de pot ergens uit zicht zetten en als het blad is afgestorven de bolletjes een plekje in je tuin geven. Nu even aandacht voor de witte druifjes. Lieflijk en kleiner/lager dan hun blauwe broer.
Sneeuwroem, bijzondere kleur blauw, ook deze verdient een plekje ergens in de border. Sneeuwroem en scilla slagen er altijd in zich door vaste planten heen omhoog te werken. Je hebt er dus altijd wel een plekje voor.
Ik begon dit bericht met een foto van de tulipa turkestanica. Deze tulp komt oorspronkelijk uit centraal Azië, komt daar tussen de 1500 en 1800 meter voor in het wild. Het tulpje is zo’n 15 tot 20 centimeter hoog en erg geschikt voor een natuurlijke tuin (Perennial Garden of Prairietuin). Het verwildert en je hoeft het dus niet iedere winter opnieuw te planten zoals met de gewone tulp. Een echte aanrader. Een eis heeft de tulp wel: een zonnige standplaats. Als de zon niet schijnt, houdt hij zijn bloemetjes dicht. Dat kan dus wel een nadeel zijn.
Ik heb een lijstje gemaakt met alle kleine bolletjes die je noemt in je blog.Dit jaar ga ik ze eindelijk eens planten..
Hoi Brigit, ik zal je helpen herinneren! Je kunt er heel veel jaren plezier van hebben…