Tuin en taal (deel 3): wegdromen in een online catalogus
“Je moet denken aan de mensen die de struiken in hun tuin willen zetten, niet zo staccato schrijven als in een catalogus.” Ze had gelijk, de redacteur van het groenblad. Het aantal te gebruiken woorden voor het artikel was beperkt en het verhaal van de eigenaresse van de tuin zo leuk dat de beschrijvingen van de struiken er in mijn tekst maar bekaaid van afkwamen. Het is een hele kunst om zoveel mogelijk informatie over een plant te geven en toch ‘gezellig’ te schrijven met zo weinig mogelijk woorden. Het kwam goed. Binnenkort valt het resultaat op mijn mat.
Rob Leopold
Een plantencatalogus (zaden eigenlijk) zo aantrekkelijk maken, waardoor het op een nachtkastje belandt, dat deed kweker en tuinfilosoof Rob Leopold. Deze medeoprichter van Cruydt-Hoeck schreef lyrisch en inspirerend over de beschikbare zaden ieder jaar. “Maanden deed je ermee, de ‘Dikke Zadenlijst’ iedere keer een stukje erin lezen”, vertelt Marijke van Dijk als ik haar tuin bezoek. De helaas te jong overleden Rob Leopold (2005) kreeg ook bekendheid door zijn gedreven inzet voor de natuurlijke tuinstijl die beter bekend werd als de Dutch Wave.
Kwekerij Bastin
In dit internettijdperk breng ik inmiddels meer tijd online door met het zoeken van nieuwe planten en zaden dan in papieren catalogussen. Natuurlijk wil je daar ook verleid worden door mooie woorden en foto’s. Wie dat nu goed kan? Roger Bastin is mijn conclusie. Zo schrijft hij over een witte kogeldistel:
Bron: website kwekerij Bastin
“Deze vrij zeldzame witte vorm kregen we van Ineke Greve, toen we de planten uit haar witte border een nieuw thuis bezorgden. Uiteraard hebben we hier met stevig spul te maken dat je border architectonisch verantwoord maakt. Je hebt dit gewoon nodig. Gelukkig weten wij dat.” Natuurlijk krijgen we ook de traditionele specificaties als hoogte, bloeitijd, etc.
Over de gele look:
Bron: website kwekerij Bastin
“De bloemen doen een beetje aan een minaret denken. De puntige knop barst open en dan gaan de gele belletjes daar heel elegant uit hangen. Uit zuid en centraal Europa tot en met de Kaukasus. Ik zag ze samen met Santolina, Satureja, tijm en wilde lavendel in de bergen bij het zuid-Franse Forcalquer. Ze krijgen daar in de winter veel meer kou voor de kiezen dan hier. Leuk dus voor je mediterrane kruidenborder.”
Wat is de aantrekkingskracht van zijn tekstjes? Het is net of je met ‘m meeloopt door de kwekerij en hij je even bijpraat over wat je onderweg tegenkomt en waar hij de plant vandaan heeft. Je ziet de planten al staan in je tuin. De hele website ziet er gezellig uit. Je krijgt zin om de kwekerij te bezoeken. De gele look en de witte distel staan inmiddels op mijn wensenlijstje. Van harte aanbevolen dus. En dan nog wat:
Op zijn website vertelt Roger vrolijk dat zijn boek Mediterraan tuinieren (2006) is uitverkocht en hij biedt je gratis een pdf aan. Je leest het goed: gratis! De gedrukte versie heeft inmiddels antiquaire waarden schrijft hij. Even de proef op de som genomen, ik werk nou eenmaal op een opleiding waar we aan factchecken doen. En het klopt! Bij Bol.com tweedehands te koop voor maar liefst 90 euro.
Heb je het boek in je kast staan? Het blijkt een goede belegging geweest. Je vraagt je af waarom zo’n boek geen derde druk krijgt of een fraaie herziene versie. Zou Roger ergens een stapeltje hebben liggen als oudedagsreserve? En als de prijs nog hoger wordt, ze dan de markt op laten druppelen.. Ik vermoed van niet, het gratis verstrekken van een pdfbestand lijkt een teken van rebellie. “Een kwekerij met vakantiegevoel”, schrijft Bastin, ik boek een reisje volgend jaar en dan door naar Forcalquer voor de gele look in de bergen. Fijn zo’n website, je droomt direct lekker weg. Klik hier om naar de website te gaan waar je het boek kan downloaden. Over zijn lievelingsplanten, geurend en vaak bruikbaar in de keuken, het leven op de kwekerij en mediterrane recepten.
Op de lavendel de boom of de akkerhommel, lastig te zien voor mij in ieder geval. Wie het weet, ik hoor het graag.
Ik ga voor meer mediterraan de komende jaren. Op mijn zanderige grond onder de West-Brabantse zon krijgen we regelmatig een paar graden warmte extra cadeau in vergelijking met de rest van het land. Het verschil met Groningen is soms maar liefst een graad of acht. Lavendel siert hier rotondes en vormt een bijenlint in onze straat onder de sierperen. Ook in de achtertuin zoemen de bijen en bij mij vooral hommels onafgebroken tussen de bloeiende lavendel. Welk soort het is, eigenlijk geen idee, maar de aren zijn opvallend lang en de bloeitijd een stuk langer dan van de gemeentelijke aanplant. Ook heb ik uitgebreide zaaiplannen.
Winterpauze
Maar voorlopig is het lezend op zoek online of in de talloze tuinboeken en papieren catalogussen, verleid worden, wegdromen. Want wij tuiniers zijn rare wezens, we zien geen zaden maar planten, in adembenemende combinaties, geuren en kleuren en mooi geschreven teksten over die planten en zaden helpen absoluut daarbij. Geniet van de ‘winterpauze’ traditioneel de tijd om te studeren en plannen te maken. We realiseren het ons niet als de regen tegen de ruiten slaat of de aarde stijf bevroren is, de tuin in rust, dat tuiniers in warmere landen jaloers zijn op onze pauze. Las ik, ….ergens… op een blog…. online.
Terug naar home of meer lezen over Tuin en taal
Volg me op facebook
1 reactie
[…] ook mijn blogbericht over taal en zaad, of ga direct terug naar […]