Meer over Tuin & taal, het Pad der Poëzie

Hetty Cox was een van de eersten die helleborus toepaste, ze hield van de gewone vorm. Ze vormen inmiddels een tapijt in de voortuin.

In ‘Ik kom terug’ het boek dat Adriaan van Dis over zijn moeder schreef, spelen de woorden tuin en tuinieren een grote rol. De enige manier waarop moeder en zoon met elkaar kunnen communiceren lijkt via de tuin te gaan. Virtuoos hanteert Van Dis de pen als hij zijn liefde voor zijn eigen tuin beschrijft, de behoefte aan eenzaamheid en buiten eten. De Indische jaren van zijn moeder hebben grote wonden geslagen. “Het enige waar mijn moeder met hartstocht over kon spreken was haar tuin, de grond, eigen grond die ze bewerkte, toesprak, verrijkte en versneed met de beste humus. Haar tuin blaakte van toekomst (waarin alles beter zou zijn) maar in al wat groeide zat een herinnering.” Zijn moeder geeft hem haar liefde voor tuinieren door. Een aanrader dit boek, ook als je niet van tuinieren houdt.

In Geldrop in Baron zijn Hof, geschonken door een hele jonge tuinliefhebber…

Wat is dat toch met ons tuinliefhebbers? We zoeken eindeloos naar woorden om onze liefde voor de tuin uitdrukking te geven. Soms op literair niveau zoals Van Dis en in dichtvorm zoals Drs P., die onlangs overleed. We kiezen voor spreuken en tegeltjes om in onze tuinen te hangen en onze gevoelens te vatten voor dit dierbare stukje land. We zoeken naar woorden om te beschrijven wat bloemen met ons doen.

In de tuin van Lipkje Schat Noordoostpolder, helemaal waar!

Dat brengt me bij de erfenis van een dame waar te weinig over bekend is: de Walburg in Nuenen. De voormalige kwekerij van Hetty Cox (1921-2001), die meer voor de Nederlandse tuinwereld heeft betekend dan bekend is. Dat komt mede omdat zij dat ook niet wilde. Het leven na de dood was vele malen belangrijker dan dat ervoor. Meer bezoekers dan noodzakelijk zag ze liever niet in haar tuinen en als deze te weinig van planten wisten dan verloor ze direct haar interesse. Daarbij kwam haar geloofsovertuiging: streng katholiek.

In de kas van De Walburg is nog niets veranderd.

Zondagsrust

Op het hek hingen de woorden: ‘ Zondag stevig gesloten’. Dat ene woordje stevig verandert een eigenlijk vrij gewone zin er er zit een wereld van kloosters, monniken en soberheid in besloten. Een interview met de Libelle werd nooit gepubliceerd omdat in dezelfde uitgave een artikel over abortus gepland was. Ze noemde haar tuin De VerHeerlijkte natuur, waarbij de hoofdletter H niet toevallig was. De Walburgtuinen worden met veel liefde beheerd door het echtpaar Bedaux. Huis en kasje zijn niet, tuinen nauwelijks veranderd sinds de plotselinge dood van Hetty Cox. Inmiddels ben ik er twee keer geweest en gegrepen door de schoonheid ervan. Er staan bijzondere bomen en planten, maar ook de architectuur van de tuinen is uitzonderlijk. Er is onderzoek gedaan naar de cultuurhistorische groenwaarde van de tuinen, die groot blijkt te zijn.

Huis en tuinen, de bomen zijn zo aangeplant, dat ze een schilderij vormen door de ramen.

Er is een schrijvershut geplaatst, waar ik graag plaats zou nemen om de biografie te schrijven over deze bijzondere en complexe vrouw. Om een plaats aan taal te geven, is er nu een gezamenlijk initiatief om gedichten in de tuin op te nemen. Eén tekst is er al, voor een Pad der Poezie is meer nodig. Om het benodigde bedrag bij elkaar te krijgen is er een crowdfundingsproject gestart. Tegenover iedere bijdrage staat een tegenprestatie.

Komend weekend als de tuinen geopend zijn voor de Zomerplantendagen kun je op zondag 28 juni vanaf 13.00 uur tot 16.30 genieten van muzikale en poëtische voordrachten onder het motto Dichter bij de Planten. (Tuinen open vanaf 11.00 uur)
Met medewerking van o.a. Fred Lambert, Helma Michielsen, Willem Adelaar, Herman Verwey, Piet van Kuyk, Opus Acht (muziek), Teuntje Schulp c.s. (muziek),  BCPassie (beelden). Geopend vanaf 11.00 uur. En natuurlijk hoopt De Walburg dan dichter bij het streefbedrag te komen, benodigd om de subsidie binnen te halen.Meer informatie over het project klik hier Voor meer info over de Walburg klik hier Een verhaal lezen over de tuinen en Hetty Cox uit De Tuin Exclusief klik hier

Kun je mij een verhaal vertellen over Hetty Cox, in welke hoedanigheid dan ook, of ken je iemand die haar goed gekend heeft, neem dan contact met me op. Want die biografie, waarschijnlijk niet in de schrijvershut, schrijven wil ik ‘m.

Om met Van Dis te besluiten: “Tuinieren was verhalen doorgeven, aarzelend, maar ze kwamen onvermijdelijk los als je in de aarde woelde. Een tuin léék ook op een verhaal vond ze, en daar kon ze armzwaaiend over praten. Neem de vorm, afgebakend, hoe weids ook het uitzicht. Een tuin heeft een begin, een eind, een spanningsboog.” (Ik kom terug, pag. 255)

Direct terug naar home