Lente! Bloembollen mixen & matchen

Spinnen als een poes van genot… als ik dat kon, zou je me van verre horen. Een explosie van kleur viel ons ten deel de afgelopen weken. Opeens was het park blauw van de sneeuwroem en scilla’s, de magnolia roze en schoten de narcisssen en tulpen de bodem uit. Lente, het was niet te missen. Tuinen veranderen, parken kleuren, het openbare groen lijkt opeens wat minder saai en ook de luchtige kleding kon uit de kast gehaald worden. Ik ging deze week van de heemtuin in Rucphen via mijn achtertuin naar de schitterende voorjaarstuinen en tulpen in de Noordoostpolder en ondertussen probeerde ik geen magnolia te missen, sierkers over te slaan en fotografeerde ik mijn nieuwe bolletjes met alle lenzen die ik in huis heb.

Honderden wilde narcissen bloeien in de heemtuin van Rucphen

Zomaar een groenstrook langs een drukke weg in een veertig jaar oude wijk in Tilburg. Ruim opgezet, hier zijn ooit verwilderingsbolletjes geplant. Het resultaat is fantastisch… boven het wit van de bosanemoon, onder detail uit een deken van sterhyacint (scilla).

Ik heb afgelopen najaar namelijk een bollenpakketje besteld waarmee ik nu erg in mijn nopjes ben. Dat gaat bij mij dan zo: ik plant ijverig, vergeet vervolgens toch weer waar ik wat precies geplant heb en word dan verrast door wat er in het voorjaar boven komt. Magical moments…

Een heel fraai verwilderingsbolletje…Tulipa little beauty…  op mijn lijstje voor uitbreiding volgend jaar.

‘Seizoenen, we zijn er in Nederland zo aangewend, het geeft ons leven ritme, maar ook hoop. De eindigheid van ons eigen leven wordt verlengd door het steeds weer een nieuwe start kunnen maken en de herhaling van gebeurtenissen. Het lijkt alsof we steeds weer een nieuwe kans krijgen en het einde verder weg ligt.’ Denk nu niet dat ik opeens filosoof geworden ben, ik las dit in een fraaie column in de NRC en vind dit wel een aanvaardbare gedachte. Heeft een wetenschapper ooit onderzocht wat seizoensritme doet met de mens? Er zijn wat dat betreft toch grote verschillen op aarde. Rond de evenaar leef je bijna zonder. De natuur verandert veel minder, en je hoort dan toch vaak dat geboren ‘seizoensmensen’ die veranderingen missen als ze naar de tropen verhuisd zijn, de charmes die elk seizoen kent. Ook al heb ik dan al minstens zo’n 45 lentes bewust meegemaakt, ik kan er nog steeds blij van worden.

Zomerklokjes, goed toe te passen in lenteborder, combineert met veel.

Een erg mooi blauw druifje met een wit kuifje: Blue Ocean, een toepasselijke naam met de verschillende kleurtjes blauw. Stevige stengel en blad…

Terug naar mijn nieuwe bolletjes. Ik kocht bij mijn pakketje ook het boek van Hanneke van Dijk: bloembollen, mixen & matchen. Het gekke is dat nu mijn creaties de grond uitkomen en ik nog veel meer combinaties voorbij zie komen op facebook. het boek opeens weer open geslagen op mijn nachtkastje ligt… Spontane ontdekkingen zijn er ook.  Een hardroze, rood tulpje ‘Persian Pearl’ (wat hebben die kleintjes toch prachtige namen) blijkt een onweerstaanbare combinatie te vormen met de variant rubra van wildemanskruid. Ik ben en blijf van de botanische tulpen, de ‘normale’ tulp moet gelicht worden anders loopt deze sterk terug… Hoewel een eigenwijze, aan de deur voor een goed doel gekochte, dubbele, roze tulp het tegendeel bewijst door al een jaar of zes terug te keren in het voorjaar…weliswaar minder hoog maar aanvaardbaar. Alles wat een plekje had gekregen waar het effect minder spectaculair is, wordt verhuisd. Ik kan me alweer verheugen op volgend voorjaar!

Nieuw in mijn tuin, doet het ook goed in pot: bakeri lilac wonder

Het tulpje polychroma heeft me echt verrast, direct een fan van geworden. Bloeit vroeg.

Het is dus een handig boek. Veel informatie over de verschillende soorten en mogelijkheden, mooie foto’s en veel uitleg. Het enige wat mist zijn foto’s van de creaties die door bekende tuiniers en ontwerpers worden genoemd. Voor een volgende uitgave?! (Uitgeverij Forte Groen)

En dan nog even een ode aan de koningin van het bal: de Magnolia, wat mij betreft een van de allermooiste verschijningen in de lente, voor twee weken de meest onweerstaanbare boom die er is. Bevallig, alle ogen naar zich toe trekkend, zelfs koningin Maximá moet even haar meerdere erkennen. En terwijl zij haar schoonheid op den duur zal verliezen, wordt de Magnolia met de jaren steeds mooier. Wij moeten onze voorgangers bedanken voor de hoeveelheid bomen die zij hebben aangeplant tachtig jaar geleden en die nu zijn uitgegroeid tot deze schoonheden. De bakstenen van de jaren dertig huizen kleuren magnifiek met de kleur van de roze magnolia …. Wat let al die nieuwe bezitters van jaren dertigbouwstijl woningen om hetzelfde te doen?

Zaagverbod

GerritJan Deunk ontmoette ik in zijn jaren dertig huis. Even verderop een prachtige Magnolia en een buurman die dreigt zijn typische jarendertig voortuin in te ruilen voor een moderne grassentuin. Oh mijn hemel, waarom laten velen van ons zich leiden door te mooie plaatjes in tuinenkijkbladen, zonder oog te hebben voor historisch erfgoed. Als hij zijn zaag maar niet in de Magnolia zet, gelukkig worden bomen die in voortuinen beeldbepalend zijn in veel gemeenten tegen die zaag beschermd. De Magnolia groeit heel langzaam redelijk breed uit. Nu planten… met de vlezige wortels is het voorjaar de beste planttijd, in tegenstelling tot de meeste bomen, die liever in het najaar van start gaan. 

Behalve in magnifiek roze is de boom er ook in het wit, purper en zachtgeel.

Er zijn diverse sites waar alle verwilderingsbolletjes bekeken kunnen worden. Het scheelt in ieder geval een heleboel werk. Eenmaal geplant lang plezier. Besproken boek: Bloembollen mixen & matchen van Hanneke van Dijk, uitgeverij Forte Groen (17,95), handige hulp voor een mooi tuinontwerp met bloembollen in de border. Direct terug naar home of lees meer over kleine verwilderingsbolletjes.