Verhuurd? Pimpelmezen op huizenjacht…
Het is rustig in de tuin deze prachtig, zonnige februari-ochtend. Ik ben aan het werk, gestart met het opruimen van de wintertooi van de tuin. Alleen het gekwetter van een pimpelmezenpaar boven me in de catalpa begeleidt mijn werkzaamheden. Vlak bij onze keukendeur hangt een mezennestkast. Twee jaar geleden hadden we voor het eerst een broedend paar. Maar liefst een stuk of vijf jongen vlogen uit. Vorig jaar was een koolmezenstel de baas in de tuin. Ze kunnen het hokje niet in, het gat is voor hen te klein, maar ze voorkwamen wel dat er zich een pimpelmeesfamilie nestelde. Koolmezen zijn van het nogal agressieve, bazige soort.
Echte liefde?
De afgelopen dagen heb ik al regelmatig een pimpelmees bij het kastje waargenomen. Lezend op het internet leer ik dat het vermoedelijk om het mannetje gaat die op huizenjacht is. Inmiddels heeft hij dus een vrouw gevonden die hij meetroont naar zijn vondsten. Verder lezend wordt duidelijk dat de situatie behoorlijk precair is en zich in een -het kan nog alle kanten op- fase bevindt. De twee inspecteren samen het hokje, omstebeurt erin en eruit. Maar dat zegt nog niets!
De pimpelmezendames, zo leer ik, keuren meestal de eerste aanbiedingen van het mannetje af. Ja zeg, je zou het eerste paar schoenen dat je aangeboden krijgt nemen, wie weet wat er nog meer in de aanbieding is…. Zoiets moeten ze denken. Of doen ze het om het mannetje tot het uiterste te dwingen de allerbeste locatie te vinden en zo te laten zien dat het echte liefde is?
Mos genoeg
Wat zijn de eisen? Een mooi uitzicht, een handige boom in de buurt van waaruit je gemakkelijk je nest kunt bewaken? Hier kan mijn kastje aan voldoen. Daarnaast hebben we een heerlijke tuin in de aanbieding met veel struiken. Niet netjes, grote kans dus op eten in de vorm van insecten. Op mijn zurige grond is ook genoeg mosgroei te vinden om het nestje mooi aan te kleden, takjes, veertjes en konijnenharen… Twee vijvers, altijd iets te drinken. Er worden geen luizen, mieren of rupsen, etc. dood gespoten en bestreden, jullie komen in een gifvrije tuin dus. Katten en honden huizen er niet. Toegegeven, heel af en toe passeert een buurkat, maar die wordt zo snel mogelijk de tuin uit gejaagd. Wat wil je nog meer?
Nu maar duimen dat manlief zijn vrouwtje weet te overtuigen. Hij is enthousiast, komt telkens weer terug, druk pratend. Is ook begonnen met zijn snavel de ingang te markeren met wat hakwerk: bezet betekent dat… Wie weet kan ik over een paar weken definitief het bordje Verhuurd ophangen. Ik hoop het maar, zou heel erg leuk zijn weer zo’n nestje wat vanuit het keukenraam te volgen is…
