Blauw, blauw, blauw…
“Begrafenisbloemen”, dat vond mijn vader van Hortensia’s. Ik heb ze dan ook een tijdje op dezelfde manier bekeken, treurige plant. Vreemde verkleuringen neigend naar herfst en ondergang. Een associatie als deze kan ontstaan zijn bij mijn vader door een ervaring op een begrafenis, maar het kan ook gewoon door de plant zelf gekomen zijn. Feit is wel dat de bloemen veel gebruikt worden in begrafenisstukken. Mijn vader was erg van de natuurlijke bloemen, die je ook in een bloemenweide kan vinden. De Hortensia vind je traditioneel op boerenerven waar ze soms een lange rij vormen.
Kleigrond en zuurminnende planten gaan niet samen
Tijdens de vijftien jaar in Woerden ging het gesprek onder tuinliefhebbers over Hortensia’s meestal over hoe je roze bloemen blauw krijgt. In de klei daar kleuren Hortensia’s roze, wit, lichtroze en paarsroze maar zeker niet blauw. Veel huismiddeltjes komen voorbij: roestige spijkers, aluin, wat je bij de witte was stopt, etc. Ik ben daar geen voorstander van. Het is zoals het is. Aanvaarden wat jouw bodem wil en kan…. Alle rododendrons, ook van die zuurminners, die we in onze tuin aantroffen, heb ik weggegeven. Onbegonnen werk om die op klei gezond en groeiend te krijgen en absoluut niet duurzaam om daar vele m3 turf bij te gaan doen om de grond zuurder te krijgen. Ze hebben in hun nieuwe tuin een florissant voortbestaan gehad. Mijn schoonouders genoten van de bloemenpracht op wél geschikte grond. Hortensia’s had ik er niet staan. Schuld van mijn vader en de vorige eigenaren van onze tuinen daar. Ze waren er niet en ik kocht ze niet de woorden van mijn vader in gedachte.
Vijftig tinten blauw
En toen verhuisden we naar Hoeven West-Brabant. De eerste maanden keek ik mijn ogen uit: Hortensia’s blauwer dan blauw; babyblauw, paarsblauw, diepblauw, rozeblauw. De grond is zurig en er zit ijzer in. Als je grondwater bovenhaalt om te sproeien moet je zorgen dat het niet je tegels raakt vanwege de roestvlekken die kunnen ontstaan, weet ik van mijn buren die met grondwater sproeien. De perfecte grond voor die blauwe kleur. Ook in onze tuin troffen we ze aan. Vanuit het raam in de voorkamer zie ik prachtig blauwe Hortensiaschermen.
De bolvormige Hortensiabloemen zijn steriel, dat betekent dat bijen en hommels bijvoorbeeld er niets aan hebben. De platte, schermbloemige Hortensia’s hebben gekleurde, steriele bloemen/blaadjes om een kern met kleine bloemetjes, waar wel insecten op af komen. Voor een diervriendelijke tuin zijn de meeste dus minder geschikt. Inmiddels ben ik de plant wel gaan waarderen. Mede door het bijzondere blauw waar ik fietsend door Brabant ieder jaar opnieuw van geniet.
Annabelle
Erg populair is Hortensia Annabelle, met witte bollen… (ook steriel) De plant bloeit op eenjarig hout. Veel tuiniers knippen de plant helemaal kort in het voorjaar. Dan krijg je grote bollen. Probleem is dat ze dan gauw steun nodig hebben om een beetje rechtop te blijven staan. De zware bollen vallen om. Ik hou mijn Annabelles daarom lang tijdens het snoeien. Haal korte stukjes en de resten van de bloemen van vorig jaar er af. Gevolg is heel veel bollen, die kleiner zijn, maar de plant blijft wel beter staan. De zware regenval van afgelopen week bevestigde dat maar weer eens. Bij mij een beetje doorgebogen. In Tilburg zag ik een groep Annabelles massaal de grond raken.
Tot slot: ook heel erg mooi blauw, de bloemen waar mijn vader wel van hield: Duifkruid oftewel Scabiosa en de eenjarige Juffertje in het groen, Nigella. Van de laatste een foto uit mijn tuin:
Tips: accepteer de kleur van je Hortensia als gevolg van de grond, of ga op zoek naar een kleurvaste plant. Kwekers kunnen je daarbij helpen.
Knip de Annabelle in het voorjaar niet zo kort of om en om kort. De plant krijgt heel veel bloemen die wel kleiner zijn, maar steviger.
Schaf ook schermbloemige Hortensia’s aan. Die hebben wel waarde voor insecten.
Mijn hortensia’s houden van löss. Niet zo blauw dus. En mijn annabellen houden van een steuntje 🙂
Hoi Clement, ga er vanuit dat je al je Annabelles persoonlijk steunt… Want ja, “Annabelle, het wordt niets zonder jou…”.