Op een mooie pinksterdag: fietsen langs de Zuiderzee Amsterdam
Er moesten wat klusjes gedaan worden in de studentenkamer van zoonlief op Zeeburgereiland in Amsterdam. Ook werd het tijd om hem weer eens life te zien, dus fietsen mee om het aangename en het nuttige te verenigen: een rondje vanaf de Zuiderzeeweg. De snelweg A10 verlatend, valt mij meteen de biodiversiteit in de berm tussen tram, weg en braakliggend bouwterrein Zeeburgereiland op. Wat een klaprozen, margrieten, grassen en nog veel meer moois. Er wordt gezegd dat de biodiversiteit in de stad groter is dan op het platteland. Deze berm wint het in ieder geval van die rondom mijn West-Brabantse dorp.
“Waarom gaan jullie fietsen in de regen?” Er is net een bui gevallen, natte straten. Maar het is maar een bui en de temperatuur is meer dan goed. Overal wordt er gefietst, gejogd en dus verlaten we Zeeburgereiland via de Zuiderzeeweg over de brug in noordelijke richting om de Zuiderzeefietsroute en knooppunten op te pakken. En direct ben je buiten de stad, zo voelt het. Al snel komen we in Durgerdam. Wat een lief plaatsje is dat behorend tot Amsterdam. Wie afreist naar Frankrijk voor de sfeer van niet zo netjes en de Franse slag, moet de Amsterdamse slag eens proberen. Hier geen strak in het gelid staande voortuinen, maar papavers, grassen, verzamelde potten, bakfietsen, ingestorte bankjes, Amsterdamse paaltjes en uitzicht op het IJ en de kenmerkende moderne witte brug naar IJburg: Enneüs Heermabrug (brug nr. 2001 in de Amsterdamse nummering) in de verte. Eén van de mooiste bruggen van Nederland en ’s avonds mooi verlicht. Fotogeniek tot en met.
Terug naar het fotogenieke Durgerdam:
We vervolgen de route over de dijk met prachtige vergezichten, rechts het IJmeer en links het Kinselmeer, natte natuur over de Uitdammerdijk. We passeren een klein buurtschap Uitdam in Zaanse stijl. Mijn oog valt op een prachtig verzorgde tuin aan het water, dat hoort bij een Zaans huis aan de andere kant van het weggetje. Als ik een foto maak vanaf de weg, zegt de eigenaresse (die net bezoek ontvangt) als ik haar complimenteer met het mooie tuintje: “je mag gerust er doorheen lopen hoor als je het zo mooi vindt.” Dat laat ik natuurlijk geen twee keer zeggen.
Verder maar weer. Over de dijk komen we op een T-splitsing: links naar Monnickendam, rechts naar Marken.
We kiezen voor de historie van Marken. Een voormalig eiland, nu verbonden met het vaste land met diverse buurtschappen. Dit plaatsje is ook een plaatje, maar wel toeristischer. De dresscode voor huizen en markiezen is duidelijk: groen of blauw met wit. De straten zijn bevolkt met, zover we kunnen ontcijferen. Russen en/of anderen uit het oosten van Europa afkomstige dagjesmensen. Na de inwendige mens gelaaft te hebben, besluiten we dezelfde weg terug te nemen. Je kunt er gemakkelijk een rondje van maken, maar er moet nog geklust worden, de verkoeling van het water is heerlijk nadat de zon volledig doorgebroken is en de uitzichten zijn weer heel anders nu we richting Amsterdam fietsen.
Onderweg passeert er onderaan de dijk nog een Ferrari, van een Amsterdamse vastgoedmagnaat, diamantair of drugsbaron fantaseer ik maar even. Steeds meer Amsterdammers gaan te water vanaf de strandjes langs de dijk of gewoon vanuit het gras. Vogels maken herrie. Eén zit op een verkeersbord heel hard te roepen naar zijn soortgenoten verderop. Terwijl we een foto staan te maken van het uitzicht over het IJ, loopt Jort Kelder voorbij. Met zijn vriendin Lauren Verster. Jort stapt in een elektrische Smart. Goed bezig. Om zijn mooie pinksterdag niet te verpesten, storen we ze niet met het maken van een foto. Maar googlen wel even of hij hier soms woont. En ja hij huurt een niet onaardig optrekje, de Kapel genaamd, vroeger gemeentehuisje en school tijdens de zoektocht naar een definitieve woning, lezen we. Altijd handig dat internet.
En dan zijn we we weer terug op Zeeburgereiland dat net als IJburg volgebouwd moest worden, zo’n 6000 woningen, maar door de crisis is het nu een vlakte die veroverd wordt door alles wat er wil groeien. Er wordt wel wat gebouwd: aan het water rijzen de blokken op van huizen van zo’n 700.000 euro. De voormalige bezinksilo’s van het rioolwaterleidingbedrijf staan als stille getuigen van de geschiedenis van Zeeburgereiland te wachten op wat komen gaat. Er was een prijsvraag voor uitgeschreven. Een Annie MG Schmidthuis was de winnende bestemming. Door de crisis is er een streep doorheen. Nu wordt er geschreven over een klimhal. Zeeburgereiland is ontstaan uit baggerslib en is door drie bruggen verbonden aan Amsterdam.
De studentenflat naast de trambaan is een van de weinige gerealiseerde gebouwen. Vanuit deze flat kijk je aan de zuidkant op camping Zeeburg en een jachthaven. Het is duidelijk dat hier een stukje recreatiegebied ligt voor Amsterdam. Vanaf de park en ride ben je met de tram in 10 minuten op het Rokin, maar ook zoals gisteren bleek in 10 minuten op de fiets in een heel ander Amsterdam. Echt een aanrader dit tochtje om een leuke middag te hebben met groene plaatjes!
We reden de volgende knooppunten: 46, 47, 79, 77, 52, Marken, voor een rondje terug naar 53, 57, 75, 76, 42, 43, 45, 46, richting 52 is terug naar Zeeburgereiland. Totaal zo’n 34 kilometer.
Betaald parkeren kan op de Park & Ride Zuiderzeeweg. Goede combi om ook nog A’dam in te gaan. Of bij knooppunt 47. Daar is ook een klein parkeerterrein.
Volg me op facebook voor meer foto’s en tips… Binnenkort een verslag van de opentuindag in Delft.
Dag Ellen, dankjewel dat ik mee mocht genieten op je door jou beschreven en gefotografeerde fietstocht. Ik hou van Amsterdam en van tegels weghalen…. en… met een klein beetje hulp een wondertje door de natuur te laten gebeuren. Nogmaals dank, ik heb genoten! Met vr. groet, Johanne
Hoi Johanne, dank voor je leuke reactie. Dat niet zo nette in A’dam is charmant, maar ook goed voor de natuur, helemaal mee eens! Tegels eruit… dat is het motto!
Ja de natuur moet veel meer zijn eigen werk mogen doen en wij daar een klein handje bij helpen. Ik heb die mooie foto van de gevel”tuintjes” door gestuurd naar mijn dochter. Zij hoopt zo op een beneden woninkje voor haar met haar zoontje en dan ook zo’n geveltuintje. Ze was er heel enthousiast over.Waarvoor dank aan jou.