Delft, muurbloempjes, plantsoengeluk en hofjes, Deel twee terugblik opentuinendag
Een heldere gracht, hoe doe je dat? Deze vraag rees direct bij mij op, toen ik vorige week in de gracht van Rietlanden, een straat in het oude centrum van Delft keek. Gele plomp, eendenkroos en waterlelies vullen zichtbaar de gracht en als je erin kijkt, valt het heldere water op. Dat was een jaar of tien geleden toch echt heel anders…
Een artikel in Delft op zondag van 2012 geeft het antwoord van het waterschap Delfland: het geheim zit in de planten en de lichte stroming van voedselarm water. En ja, hoe wordt dit water voedselarm: juist, door die planten. Zij nemen het voedsel uit het water op. Het werkt dus duidelijk niet anders dan in mijn biologische vijver. Hiervoor is natuurlijk wel noodzakelijk dat er niet gevaren wordt in zo’n gracht. Dan gaan de planten kapot. De gracht is nagenoeg dicht gegroeid. Gevaren wordt er duidelijk niet. Zo simpel is dus de oplossing om een heldere gracht te hebben. Welke grachten volgen?
Tegenover de stand van Groei en Bloei ontwaren we al een eerste groene gevel. En dan is even de vraag of de fiets onderdeel is van de creatie of een toevalligheid in harmonie met het huis.
We staan bij de Oude Jan, hoek Oude Delft, op het Heilige Geestkerkhof… kijk van zo’n zin krijg je vanzelf de geest om op pad te gaan, uitzicht, zie hierboven…(bron:entreebewijs Open Tuinendag Delft)
Stokrozen in Breda
Geveltuintjes
Ik heb genoten van alle open tuinen, maar ook van alle altijd te bekijken tuintjes: de Delftse creativiteit op straat. Een dag ervoor was ik al in Breda (zie hierboven) gestuit op een onweerstaanbare groep stokrozen. Ze hebben duidelijk aan een heel klein stukje aarde genoeg om een geweldige show te geven. En ook in Delft zijn ze spetterend aanwezig. Ik zou zeggen, verspreiden die zaden er kan nog meer bij… En dan de kleine plantvakjes rondom bomen. IJverige bewoners pakken het gewoon mee om een tuintje te creëeren. Ook in Delft volop te bewonderen. Zo wordt de stad steeds groener. Een paar mooie plaatjes:
Een aangenaam straatje…
Een stukje tuin gecreëerd langs een gracht door bewoners ergens in de straat, in een boomspiegel. Sommige zijn helemaal kaal, andere beplant. Hangt duidelijk af van wie er vlak bij woont.
Hier zijn wijnvaten gebruikt, nauwelijks nog te zien. De roos stond daarin, de eigenaar van de hond wees ons erop.
In deze straat is een aantal van de betonnenbakken roze geverfd. Supervrolijk effect. En er is ook nog iemand geslaagd. Die betonblokken zagen we op meerdere plekken in de binnenstad. Van de gemeente?
Omdat ie zo leuk is een uitstapje naar Haarlem, bron facebook, Peter van Dam
Ook in Haarlem een vrolijke creatie op straat. (bron facebook)
En dan de Delftse hofjes. Vier deden er mee. Eén daarvan is normaal niet toegankelijk, het hofje van Gratie. Daar eerst naar toe natuurlijk. Opnieuw door een soort steegje. Delft is zo’n typisch Nederlands stadje met smalle steegjes, poorten en gangetjes. Eerste steen van het hofje gelegd in 1660.De huisjes met de groene luiken kenmerken dit hofje. Vooral zichtbaar aan de straatzijde. Sinds 1884 zijn de tuintjes bij de huisjes samengevoegd tot een grote tuin, uitgebreid in 1933. Iedere bewoonster zorgt voor zijn eigen stukje naar eigen idee. Een hovenier maait het gras, snoeit de bomen en rozen en adviseert indien gewenst. Ook hier weer zo’n prachtige oude muur, behorend bij het hofje van Pauw. Ik viel voor een mooie roos/papavercombinatie. De naam van de roze roos is niet bekend bij de eigenaren. Wie weet het?
Tot slot nog een bezoekje aan het hofje van Pauw, gebouwd uit de nalatenschap van Elizabeth Pauw, kinderloze weduwe van twee Delftse burgemeesters. Neven van elkaar. In 1707 een jaar na haar dood werd het hofje bedoeld voor ‘arme en behoeftige personen ofte families’ geopend. 300 jaar later hebben er nog steeds mensen plezier van. Goede besteding van een erfenis zullen we maar zeggen.
Op een Delfts terrasje, is er licht, en word je aangemoedigd blij te zijn. (muur niet in beeld, meer naar links…)
We sloten de dag af met uitzicht op de kreet ‘Wees Blij’ op een terras met schemerlamp. Als ik de foto’s terugkijk, zie ik dat de fiets, model oma met mand of krat, een terugkerend thema is in de stad…
In deel drie van terugblik op Delft zal ik mijn licht laten schijnen op een aantal bijzondere stadtuintjes. Verwacht: over twee à drie weken. Eerst komende blogbericht Tuin en Taal.
