Alles is natuur volgens Sharon Dijksma Economische Zaken
Een ander blog dan dat jullie van me gewend zijn…Ik hoop dat jullie tijd vrij willen maken om dit te lezen. De afgelopen dagen was ik in de Ardennen. In echte natuur. Natuur die beschermd en beheerd moet worden… En ik vraag me echt af hoe natuur op het ministerie van Economische Zaken is beland.
We hebben in Nederland sinds vrijdag 11 april in een klap heel veel natuur erbij. Staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken belast met natuurbeheer is van mening dat de achtertuin en de moestuin ook natuur zijn. Dan geldt dat ook voor de bollenvelden, het openbaar groen, stadsparken, akkerland en weiland. Heel veel natuur dus…. Een staatssecretaris met natuurbeheer in haar portefeuille, die niet de moeite neemt de juiste definitie van natuur er eens op na te slaan: elke definitie komt op hetzelfde neer. Natuur is juist iets wat niet het resultaat is van een menselijke doelstelling, maar alles wat zich spontaan ontwikkelt of handhaaft zonder menselijk ingrijpen. Een moestuin en een achtertuin horen daar dus zeker niet bij.
Zo zou Rode Kool er in de natuur uitzien….Foto Suzip facebookpagina.
Het is groen en heel belangrijk maar geen natuur. Haar boodschap van vrijdag 11 april, dat er meer geld beschikbaar komt voor particulier natuurbeheer klinkt als een uitgave maar is een bezuiniging. Al een aantal jaren treedt de overheid terug. Natuurgebied dat niet tot de ecologische hoofdstructuur hoort, wordt verkocht. Daarnaast probeert men steeds meer via particulier natuurbeheer de Ecologische hoofdstructuur te verwezenlijken, die overigens een nieuwe naam heeft gekregen: Nationaal Natuur Netwerk. De kritiek is dan ook niet mis op de verschenen visie. ‘Economie domineert natuurvisie’ analyseert een journalist van Trouw. Directeur Johan van de Gronden van het WNF heeft 13 april in de radiouitzending van Vroege Vogels fel uitgehaald naar de nieuwe Natuurvisie. Ook hij concludeert dat de economie domineert en wij de kampioen biodiversiteitsverlies in Europa zijn….” (bron: website Vara Vroege Vogels)
Natuurmonumenten is in ons land een van de grote particuliere natuureigenaren, maar gaat nu ook natuur verkopen. Wat zullen de gevolgen op langere termijn zijn, als allerhande doehetzelvers met de beste bedoelingen aan de slag gaan? Op dit moment is 45% van het bos particulier bezit in Nederland. Daarvan is de helft eigendom van organisaties voor natuurbehoud zoals Natuurmonumenten. Dat betekent dat nu al bijna de helft van al het bos particulier wordt beheerd. 25% door een hele grote groep van kleine bosbezitters, want de helft van deze particuliere bosbezitters heeft een stuk kleiner dan vijf hectare. Veelal vanwege het hout of voor recreatieve doeleinden.
Particulier bosbezit neemt dan ook weer toe en wordt aangemoedigd. Daar hoort ook een financiële tegemoetkoming bij vinden boseigenaren. Zij verenigingen zich voor de aanvraag van subsidies. Voorwaarde is dan wel dat het bos of zo’n stuk natuur in welke vorm dan ook bijvoorbeeld toegankelijk is voor publiek. De bosbeheerder, die ik in januari interviewde, zag daarvan af. Bang voor de vervuiling en beschadigingen, die voorbijgangers aan zijn bos zouden kunnen toebrengen. Met vallen en opstaan, veel lezen en ervaren heeft hij het bosbeheer nu onder de knie. Een bos zo beheren dat het in stand blijft, moet je leren. Maar hij heeft ook fouten gemaakt, waar nu nog steeds de gevolgen zichtbaar van zijn, zoals hij zelf zegt. (Het gemeentelijke stuk bos dat aan zijn perceel grenst, is overigens al twintig jaar helemaal niet onderhouden.)
En zo krijgen burgers het steeds drukker als het aan de Sharon Dijksma ligt: hun eigen tuinen moeten groener en biodiverser, mede als compensatie voor alle biodiversiteit die ook overheden verloren laten gaan en ook graag een stuk natuurbeheer erbij nemen. Het openbaar groen mee helpen onderhouden wil de lokale overheid graag. Plantsoenendiensten vervangen massaal een gevarieerde aanplant door armzalig gras. Om te bewerkstelligen dat we biodiverser gaan tuinieren, waar ik zelf echt wel een groot voorstander van ben (verschrikkelijk al die verstening), heeft de staatssecretaris een Greendeal gesloten met het bedrijf van Lodewijk Hoekstra, terwijl ze misschien veel beter de lokale overheden had kunnen verplichten een beter groen beleid te voeren.
Volgens Dijksma is het geen plicht om natuurbeheer te gaan doen, maar voel je als burger gewoon aan dat je het moet doen. En die burger wil misschien best wel, maar of hij het kan? Er zijn toch niet voor niks allerlei groenopleidingen en beroepen?
Ik meen toch ooit geleerd te hebben tijdens de economieles, dat er goederen zijn, die beter beheerd kunnen worden door de overheid dan particulier en dat we daarom belastingen betalen, omdat ze van algemeen belang zijn, een algemeen nut dienen en ondeelbaar zijn. Maar deze staatssecretaris van Economische Zaken heeft behalve de definitie van natuur ook deze schoolles aan haar voorbij laten gaan.
