Bella and the birds, a wonderful story, over een konijn en een meesje

Toen ik haar foto op de website van een konijnenopvang zag, was ik meteen verkocht. Op zoek naar een volwassen damesexemplaar voor mijn lonely guy las ik over een aanhankelijke hangoor op zoek naar een nieuw thuis. Bella was haar naam en zonder haar gezien te hebben, wist ik: dit is haar. En dat klopte, want behalve een heel knap konijn, bleek ze ongelooflijk lief te zijn.

Konijnenmensen

Ik ben gek op konijnen, je hebt hondenmensen, kattenliefhebbers, paardenmeisjes, maar ook mensen zoals ik. Van kleins af aan een konijn in huis, ook in mijn studententijd. Nu heb ik altijd een stelletje omdat een konijn alleen eigenlijk heel zielig is. Naar zo’n konijnenkoppel kijken is echt leuk. Ze zitten tegen elkaar aan, likken elkaar, super lief. Bella was van een student, woonde in huis en werd weg gedaan ongeveer een jaar oud. Voor mij onbegrijpelijk, zelden zo’n lief en mooi exemplaar gezien, wat moet je als konijn nog meer doen om ergens te mogen blijven? Waarom ik konijnen zo leuk vind? Ze zijn aaibaar en aanhankelijk maar toch stoer en eigenwijs en echt niet dom. Ze springen grappig door de tuin en kunnen zichtbaar genieten. Ze komen nieuwsgierig buurten als je iets aan het doen ben, kortom gewoon leuk.

papa pimpelmees heeft het druk, ze hebben honger

Papa pimpelmees gaat shoppen

Konijnen hebben heel zacht haar, veel zachter dan alle bovengenoemde diersoorten bij elkaar en zachter dan cavia’s. Bella al helemaal, haar haren zijn lang op sommige plekken en heel erg zacht. Zalig om je gezicht in te stoppen. Toen ik op een dag in het voorjaar toevallig een meesje aan zag komen vliegen, die landde op het konijnenhok, dacht ik, leuk, wat gaat die doen daar? De lange haren aan de tralies van het hok en langs het hek om het hok heen, bleken het doelwit van de pimpelmees. Met een bek vol vloog de vogel weg. Dat schouwspel zag ik een paar keer aan en toen greep de vogel zijn kans. Het hok was leeg, konijnen de buitenren in en floep, door de tralies vloog ‘ie naar binnen het nachthok in. En ja hoor, dat was pas echt de moeite waard, de vogel kwam er uit met werkelijk een vracht aan zachte lange blonde haren in zijn snavel. Ik zag ze voor me, een paar kleine, jonge vogeltjes, ergens in een nestje die dat jaar wel een heel zacht bedje hadden.

Tip: heb je een hond, konijn of kat met lange haren, draai er een bolletje van en hang dit in het voorjaar in een struik of boom, de vogels zullen je dankbaar zijn op zoek naar nestmateriaal. (Haal gelijk even pinda’s, etc weg, want kleine vogeltjes kunnen in pinda’s stikken als ze die gevoerd krijgen.) Je kunt hiervoor een foodbal voor knaagdieren gebruiken, maak een kluwen van wat hooi en haren, stop het erin, hang het in een grote struik of boom en je doet de vogels een plezier. Aanvullen met wat wollen draden is natuurlijk ook mogelijk.

Tijdens het snoeien vind je nu de nestjes van vorig jaar. In de haag, tussen de klimroos tegen de muur, de wilde takken van de clematis. Prachtig om zo’n nestje eens goed te bekijken. Je vindt er van alles in aan bouwmateriaal, vaak wat mos, maar ook een touwtje vond ik vandaag. Toen ik een keer wat snoeihout had laten liggen, gingen een paar eksters er wild aan rukken. Met grote takken, van alles verliezend onderweg, gingen ze er van door.

Wil je reageren? Graag! Scroll even naar beneden…